Słownik frazeologiczny . 2013.
przerzucać się – przerzucić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zmieniać zawód, pracę, zainteresowania, zaczynać korzystać z nowych metod działania; także: zmieniać miejsce pracy, nauki itp. : {{/stl 7}}{{stl 10}}Z rzeźby przerzucił się na… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przerzucić — dk VIa, przerzucićcę, przerzucićcisz, przerzucićrzuć, przerzucićcił, przerzucićcony przerzucać ndk I, przerzucićam, przerzucićasz, przerzucićają, przerzucićaj, przerzucićał, przerzucićany 1. «rzucić coś z jednego miejsca na inne, rzucić coś przez … Słownik języka polskiego
słowo — 1. przestarz. Być (z kimś) po słowie «być (z kimś) zaręczonym»: – Żeni się pan? – Tak, po słowie jesteśmy. I. Newerly, Pamiątka. 2. Chwytać, łapać kogoś za słowa (słówka) «zwracać złośliwie uwagę na formę wypowiedzi, nie na jej treść, dopatrywać… … Słownik frazeologiczny
drugi — 1. Drugie dobrze «też dobrze, bez różnicy»: Ja tam o posag nie stoję. Da, to dobrze, nie – to drugie dobrze. I. Newerly, Pamiątka. 2. Wpadać, przerzucać się z jednej ostateczności, skrajności w drugą «zmieniać krańcowo, całkowicie zdanie, sposób… … Słownik frazeologiczny
ostateczność — Doprowadzić kogoś do ostateczności zob. doprowadzić. Wpadać, przerzucać się z jednej ostateczności w drugą zob. drugi 2 … Słownik frazeologiczny
skrajność — Wpadać, przerzucać się z jednej skrajności w drugą zob. drugi 2 … Słownik frazeologiczny
ostateczność — ż V, DCMs. ostatecznośćści, blm «ostatni, krańcowy stopień czegoś; krańcowość, skrajność, konieczność» Ostateczność zmusiła go do sprzedaży pamiątek. Pożyczanie pieniędzy to już ostateczność. ◊ Doprowadzić kogoś do ostateczności «doprowadzić… … Słownik języka polskiego
przewrócić — dk VIa, przewrócićcę, przewrócićcisz, przewrócićwróć, przewrócićcił, przewrócićcony przewracać ndk I, przewrócićam, przewrócićasz, przewrócićają, przewrócićaj, przewrócićał, przewrócićany 1. «spowodować upadek (czyjś lub czegoś); wywrócić, obalić … Słownik języka polskiego
z — I 1. «litera oznaczająca spółgłoskę z, wchodząca także w skład dwuznaków: rz, cz, sz, dz» ◊ Od a do z «od początku do końca; wszystko» 2. «spółgłoska przedniojęzykowo zębowa, szczelinowa, twarda, dźwięczna» II 1. «przyimek łączący się z… … Słownik języka polskiego
grzebać — ndk IX, grzebaćbię, grzebaćbiesz, grzeb, grzebaćał, grzebaćany rzad. grzebnąć dk Va, grzebaćnę, grzebaćniesz, grzebaćnij, grzebaćnął, grzebaćnęła, grzebaćnęli, grzebaćnąwszy 1. «rozgarniać, rozrzucać coś, przerzucać szukając, przetrząsać; gmerać… … Słownik języka polskiego
